In de bewogen koloniale historie van Nederland neemt, wat we nu kennen als Indonesië, het toenmalige Nederlands-Indië een prominente plaats in. Het is een geschiedenis die meer dan 400 jaar bestrijkt en tot op de dag van vandaag impact heeft op onze samenleving.

De lange periode van oorlogen tussen 1941 en 1950 leidde uiteindelijk tot de komst van honderdduizenden mensen naar Nederland. De komst van deze oorlogsgeneratie is van grote invloed gebleken op de ontwikkeling van het naoorlogse Nederland. Inmiddels spreken we dan ook van circa twee miljoen burgers in ons land die een verbinding hebben met wat ooit Nederlands-Indië was. Zij illustreren het gedeelde verleden. Dat blijft actueel omdat men nu kritisch kijkt naar het koloniale verleden dat doorspekt was van structurele ongelijkheid. Daarnaast is er een groeiende belangstelling voor de naoorlogse periode tijdens de dekolonisatie eind jaren veertig, de wijze waarop de oorlogsgeneratie vorm gaf aan het leven in Nederland en voor de manier waarop nazaten omgaan met hun identiteit. Want de sporen van dit gedeelde koloniale verleden zijn in alle geledingen van de samenleving te vinden: in de literatuur, muziek, beeldende kunst, theater en andere kunstvormen, de cultuur, wetenschap, sport en ook in de politiek. 

Collectieve Erkenning

Eind 2015 stelde toenmalig staatssecretaris Martin van Rijn van VWS de Uitkeringsregeling Backpay in. Met de uitvoering van de zogenoemde Collectieve Erkenning wilde het kabinet de betekenis en het belang van de gedeelde geschiedenis voor de toekomst borgen. 
Het Indisch Herinneringscentrum, Moluks Historisch Museum, het Indisch Platform, Pelita en Nationale Herdenking 15 Augustus 1945 geven inhoud en vorm aan de drie programmalijnen van de Collectieve Erkenning: herdenken, contextgebonden zorg en de inrichting van een ontmoetingsplek: ‘Een Indische pleisterplaats, die voorziet in een ontmoetingsfunctie, scholing en educatie en een museale en kennisfunctie. Bovendien kan deze mogelijkheden bieden voor culturele activiteiten’.

Springlevende erfenis

Deze ontmoetingsplek is Museum Sophiahof aan de Sophialaan in Den Haag. Het is de locatie waar de impact van het gedeelde verleden zichtbaar en tastbaar is. Waar u kunt ervaren hoe rijk, springlevend maar ook dramatisch deze culturele en historische erfenis is. Een gedeeld verleden, bezien vanuit de huidige tijd, dat betekenisvol is: niet alleen voor de mensen met wortels in Nederlands-Indië maar voor iedereen. Want wat betekent het om huis en haard te moeten verlaten en een nieuw leven op te bouwen in een ander land? Hoe slaag je erin om een plek te veroveren in de Nederlandse samenleving? En wat doe je als jongere met je Nederlands-Indische achtergrond en hoe geef vorm aan je identiteit?

Kamerbrief Collectieve Erkenning